چاپ UVبرای کاربردهای مختلف به طور فزاینده ای محبوب شده است، اما وقتی صحبت از چاپ تی شرت می شود، به ندرت توصیه می شود. این مقاله دلایل این موضع صنعت را بررسی می کند.
مسئله اصلی در ماهیت متخلخل پارچه تی شرت نهفته است. چاپ UV برای خشک کردن و جامد کردن جوهر به نور UV متکی است و تصویری بادوام با چسبندگی خوب ایجاد می کند. با این حال، هنگامی که بر روی مواد متخلخل مانند پارچه اعمال می شود، جوهر به ساختار نفوذ می کند و به دلیل انسداد پارچه در برابر اشعه ماوراء بنفش، از خشک شدن کامل جلوگیری می کند.
این فرآیند پخت ناقص منجر به چندین مشکل می شود:
- دقت رنگ: جوهر تا حدی پخته شده، جلوه ای پراکنده و دانه ای ایجاد می کند که با بازتولید رنگ دقیق مورد نیاز برای برنامه های کاربردی چاپ بر اساس تقاضا تداخل می کند. این منجر به نمایش رنگ نادرست و بالقوه ناامید کننده می شود.
- چسبندگی ضعیف: ترکیب جوهر خشک نشده و ذرات پخته شده دانه ای منجر به چسبندگی ضعیف می شود. در نتیجه، چاپ مستعد شسته شدن یا بدتر شدن سریع با سایش و پارگی است.
- تحریک پوست: جوهر UV درمان نشده می تواند برای پوست انسان تحریک کننده باشد. علاوه بر این، جوهر UV خود دارای خواص خورندگی است و آن را برای لباس هایی که مستقیماً با بدن تماس دارند نامناسب می کند.
- بافت: ناحیه چاپ شده اغلب سفت و ناراحت کننده است و نرمی طبیعی پارچه تی شرت را از بین می برد.
شایان ذکر است که چاپ UV می تواند بر روی بوم درمان شده موفق باشد. سطح صاف بوم فرآوری شده امکان پخت بهتر جوهر را فراهم می کند و از آنجایی که چاپ های بوم روی پوست ساییده نمی شوند، احتمال تحریک از بین می رود. به همین دلیل است که هنر بوم چاپ شده با UV محبوبیت دارد، در حالی که تی شرت ها محبوب نیستند.
در نتیجه، چاپ UV روی تی شرت ها نتایج بصری ضعیف، بافت ناخوشایند و دوام ناکافی ایجاد می کند. این عوامل آن را برای استفاده تجاری نامناسب می کند و توضیح می دهد که چرا متخصصان صنعت به ندرت چاپگرهای UV را برای چاپ تی شرت توصیه می کنند.
برای چاپ تی شرت، روش های جایگزین مانند چاپ روی صفحه،چاپ مستقیم به فیلم (DTF)., چاپ مستقیم روی لباس (DTG).، یا انتقال حرارت به طور کلی ترجیح داده می شود. این تکنیک ها به طور خاص برای کار با مواد پارچه طراحی شده اند و دقت رنگ، دوام و راحتی بهتری را برای محصولات پوشیدنی ارائه می دهند.
زمان ارسال: ژوئن-27-2024